Κυριακή 24 Μαΐου 2015


A little video for BBC.
Thank you Jasmine.


Παρασκευή 8 Μαΐου 2015


220x100 cm, 
acrylics on canvas. 2015


''Οδηγός Επιβατών - 4 λεπτά"

Για να πας από Παγκράτι στον Ευαγγελισμό το παίρνεις ποδαράτο, κατηφόρα είναι.
Για να πας από Ευαγγελισμό - Μοναστηράκι παίρνεις το μετρό.
Μπες στο τελευταίο βαγόνι, θα στριμωχτείς  λίγο με τους ποδηλατάδες,
όταν ανοίξουν οι πόρτες θα είσαι ακριβώς στην κυλιόμενη σκάλα.
Η πόρτα στο μοναστηράκι ανοίγει απ`την άλλη πλευρά.
Τα μεσάνυχτα το χέρι έχει μουδιάσει απ`την δουλειά και τα μάτια βαραίνουν.
Στον γυρισμό πάρε το τρόλεϊ απ`το Σύνταγμα, το 2.
Είναι η πιο όμορφη διαδρομή και σε βγάζει σπίτι.
Αν ο Γούντυ γύριζε ταινία στην Αθήνα θα του έλεγα να βάλει μια σκηνή σ`αυτήν τη διαδρομή.
Bαριέσαι να ανέβεις την Ερμού; Θα την ανέβεις μετά για Παγκράτι.
Πήρες το μετρό, δεν πειράζει.
Μπες απ`την Αθηνάς, στην πλατεία γίνετε της πουτάνας.
Το πρωί έχει πλάκα αλλά όταν είσαι κουρασμένος
καλλίτερα να τ`αποφύγεις.
Πολλή βαβούρα.
Στα εκδοτήρια ένα ζευγάρι αποχαιρετιέται μ`αγκαλιά.
Αυτός πάει προς Αγία Μαρίνα και αυτή προς αεροδρόμιο.
''Χεη γκάηζ, οι σκάλες προς αυτές τι  κατευθύνσεις καταλήγουν στην ίδια αποβάθρα. έχετε άλλα 4 λεπτά να αποχαιρετηθήτε  κάτω! Χελόου'' 
Είπα απο μέσα μου με λίγο ζήλια.
4 λεπτά 
-Για δύο ερμηνευμένους είναι πολύτιμα.
-Λογικά ναι.
-Δεν θυμάμαι, τι να σου πω;   
Πάω προς αεροδρόμιο αλλά κατεβαίνω απ`την σκάλα προς Αγία Μαρίνα.
Είμαι ψαγμένος επιβάτης, και απο κει δεν έχω δει ποτέ ελεγκτές.
Ακολουθώ τον τύπο. που ακόμα έχει την γεύση της στα χείλη του.
  ύστερα πάω προς αυτήν και της λέω.
3 λεπτά
Ο δικός σου είναι εκεί και τις δείχνω προς τις άλλες σκάλες.
Αυτή μπερδεμένη, με πέρασε για τρελό ή τζάνκυ.
τότε πήγα στην μέση της αποβάθρας να περιμένω το τρένο
 2 λεπτά.
κοιτάω τον τοίχο.
Ωραίο σποτ για προτζέξιον σκέπτομαι και μετά εσένα.
30 δευτερόλεπτα.
Το μεσαίο βαγόνι 
που οι πόρτες του ανοίγουν εκεί που είναι το ασανσέρ
 σε βγάζει κατευθείαν στις στις σκάλες για την έξοδο,
αν κατεβαίνεις Ευαγγελισμό.
Δεν έχω δει ποτέ ελεγκτές εκεί.
Μόνο μια φορά. 
Και μετά η ανηφόρα.
 Ένα παλιό μου κομμάτι ξεθωριασμένο.
Εδώ έμενε η Νατάσα. 
-Α, το Τσάο.
 Φτιάχνει χάλια μακαρονάδες αλλά ωραίες πίτσες λένε.
Εδώ δουλεύει ο Δαβίδ,
 κάθε φορά κοιτάω αλλά δεν τον πετυχαίνω.
Μόνο μια φόρα.
Γυρνάω σπίτι, 
η κάτω πόρτα ανοίγει με το μικρό κλειδί.
Παίρνω το ασανσέρ.
Παίζει και μια απαίσια ποπ το ράδιο.
Πως μπορώ να το χακάρω να παίζει τρίτο;
Πω! τα κοινόχρηστα
και εσύ λείπεις.
Αύριο τα κοψίματα και ταχυδρομείο.
Τσεκάρω μέιλ και πάω για ύπνο.
Ακόμα δεν ήρθες.